بررسی وضعیت آناتومیکی آپاندیس در بیماران آپاندکتومی شده بیمارستان های شهر کرمان به تفکیک سن طی سال های 84-82

    سابقه و هدف : شناخت وضعیت دقیق آپاندیس وتکمیل اطلاعات آناتومیکیآن علاوه بر جنبه پایه ای از ارزش کلینیکی به سزایی برخوردار می باشد. چون جراحی آپاندیسیت حاد، شایع ترین جراحی اورژانس شکمی می باشد، از این جهت شناسایی واریاسیون های وضعیت آپاندیس می تواند کمک موثری به جراح نماید.   مواد وروشها : در یک مطالعه توصیفی -مقطعی گذشته نگر، 1041 بیمار مراجعه کننده به بیمارستان های شهر کرمان که طی سال های 84-1383 تحت عمل آپاندکتومی قرار گرفته بودند، مورد بررسی قرار گرفت. اطلاعات از پرونده بیماران در مرکز اسناد پزشکی بیمارستان های شهر کرمان استخراج گردید. داده ها توسط نرم افزار SPSS نسخه 5/11 مورد تجزیه وتحلیل قرار گرفت.   یافته ها : تعداد افراد مورد بررسی 336 نفر (3/32%) مذکر و 705 نفر (7/67%) مونث بودند. نمونه ها در محدوده سنی 12 تا 70 سال قرارداشتنداز افراد مذکر 325نفر (7/96%) دارای آپاندیس با وضعیت خلفی و11نفر (3/3%)دارای وضعیت قدامی بودند. از افراد مونث مورد بررسی 684تفر ( 97%) آپاندیس با وضعیت خلفی،21 نفر(3%) با وضعیت قدامی داشتند. شایع ترین وضعیت خلفی آپاندیس در هر دو گروه جنسی از نوع ساب سکال بودکه 265تفر (5/81%)از افراد مذکرو581تفر (9/84%) از افراد مونث را شامل گردید.نادرترین وضعیت خلفی آپاندیس در هر دو گروه جنسی رتروایلئال بودکه در جنس مذکر با 2تفر(6/.%)ودر جنس مونث با 1نفر(1/.%)گزارش شد. شایع ترین وضعیت قدامی آپاندیس در هر دو گروه جنسیاز پره ایلئال بود که 5 نفر (4/45%)از افراد مذکر و 12 نفر (1/57%) از افرادمونث را شامل گردید. .نادرترین وضعیت خلفی آپاندیس در هرجنس مذکرپاراکتال با 1نفر (1/9%) ودر جنس مونث پره سکال با نفر (8/4%) بوده است.   نتیجه گیری : در هر دو جنس بیشترین نوع آپاندیس در وضعیت خلفی مربوط به ساب سکال و کمترین، مربوط به رتروایلئال بوده است. در وضعیت خلفی بیشترین نوع را وضعیت پره ایلئال داشته، ولی وضعیت پارارکتال در جنس مذکر و پره سکال در جنس مونث کمترین نوع راداشته است.